Co przychodzi Ci na myśl, kiedy słyszysz słowo: podróż? Ekstra skojarzenia prawda?! Zwiedzanie, muzyka w aucie, walizki! A co przychodzi Ci na myśl, kiedy słyszysz zdanie: podróż z rodziną? Z dziećmi? Całą rodziną?! Ja dostaję jakiegoś dziwnego przypływu niepokoju...

Generalnie rodzinne podróże są super! Zwłaszcza wtedy kiedy śpię ja i śpi dziecko. Wtedy każdy ma święty spokój i można w spokoju dojechać na miejsce... Z fanki podróży, która uwielbiała jeździć autem długie kilometry, śpiewać przy radiu i jeść śmieciowe jedzenie kupowane przy drodze - stałam się nudziarą, która najchętniej na docelowe miejsce teleportowałaby się jakimś magicznym tunelem... w minutę. Niestety nasze podróże to ostatnio jakiś koszmar. Na telefony mamy z zapytaniem: może przyjedziecie? Najczęściej odpowiadam... a wiesz... za miesiąc się wybieramy. A na spontaniczne decyzje : jedziemy nad morze! I wizję przed oczami tych kilku godzin męki, stwierdzam... " ach, na Polach Mokotowskich też będzie bardzo fajnie!".

Powodów jest kilka i choć myślałam, że rodzina moja jest jakaś dziwna, to doprawdy okazało się, że rodzinne podróże nie są takie super tylko u nas. Miałam przyjemność jechać już nie raz autem z rodzinami z dziećmi i zawsze, ale to zawsze obwiałam się, że jest o ostatnia podróż tej rodziny. Całe szczęście, kiedy już dojeżdża się na miejsce, wszystko idzie w niepamięć. Nawet te rozlane na wycieraczki soki i wtarte w siedzenia chrupki. Wiem, wiem ciężko przeżyć te chrupki, ale jednak...

A jak to jest u nas? Czym tak bardzo odstraszamy? Czy naprawdę aż tak źle siedzi się z nami w jednym aucie? Przecież nasza rodzinka jest taka słodka! Wystarczy zerknąć na zdjęcia z auta! Wszyscy zadowoleni, uśmiechnięci... bo wiecie - foty robi się minutę po wyjeździe z garażu. Jak jeszcze jest internet, dobry humor i... podekscytowanie. Potem jest już tylko...

1. Pola przestań płakać! Nie wypinaj się z pasów! Masz picie. Masz chrupki. Dobra! Śpiewamy! Aaa kotki dwa. Ok! To mucha w samolocie! Nie, nie możesz wysiąść! Nie baw się klamką! Poczytamy książeczkę? Nie rzucaj nią w tatę! Dlaczego znowu płaczesz? Nie mogę Cię wciąć na ręce! Siku? Zaraz będzie zjazd z autostrady... jeszcze jakieś.. 30 kilometrów! Ok, kupmy coś do jedzenia. Mniam, mniam. Jak to nie o to Ci chodziło? To o co? Nie ma tutaj babci! Dopiero do niej jedziemy! Jeszcze tylko brak pytania... daleko jeszcze? Ale daleko czy nie?!
2. Jezus zwolnij! - choć sama jestem wariatem drogowym, to siedząc na miejscu pasażera, zawsze mam wrażenie, że kierowca jedzie 3 x szybciej niż pokazuje licznik. "No po co mu tak podjeżdżasz pod sam tyłek?" ; " Jezus nie mogę na to patrzeć" ; " Ooo boże, nie wyhamujemy". - coraz częściej krzyczę to we własnych myślach, ale ciało nie daje za wygraną. Noga zawsze, ale to zawsze razem z ręką lądują na niewidocznym hamulcu. Wciąż wierzę, że kiedy siedzę na miejscu pasażera i nagle kładę nogę na końcu wycieraczki a ręką dotykam panelu - ja wierzę, że on zahamuje! ;)
3. Muszę włączyć internet! - wiecie. Zawód freelancer = non stop w robocie. I wtedy się zaczyna. Nie ma wi-fi! Nie ma zasięgu! Nie ma internetu! Nie mogę sprawdzić e-maila. Boże, zaraz wyjdę i nie wrócę. Do cholery muszę to sprawdzić! O co chodzi z tymi telefonami? Kable to wtedy latać zaczynają, a moja wewnętrzna frustracja sięga zenitu... I jeszcze Pola nagle krzyczy... "Jutuba!" , a tu bajka się ładuje i ładuje, a dziecko wpada w furię... fajnie!
4. Jeszcze dwie godziny?! Przecież od dwóch już jedziemy. "Stoimy w korku chyba, a nie jedziemy" - poprawi mnie mój kierowca-realista. I wtedy się zaczyna... Świetnie...Brawo Ty. Trzeba było wcześniej wyjechać! Nie mogłeś jechać inną drogą? Nie wiedziałeś, że będą korki? Nie mogłeś urwać się z pracy?
5. Chyba będę chora - po dojechaniu na miejsce, mam wrażenie, że moja odporność w moment wyczuwa wakacyjny klimat i łapie wszelkie możliwe infekcje. I akurat w momencie, w którym pomyślałam: jak dobrze, że ten problem z całej trójki dotyka tylko mnie - problem dotknął też Polkę. Fun w aucie i na wyjazdach na całego, mówię Wam ;) Do tej pory nie wiem, czy był to jednorazowy incydent, biegunka podróżnych spowodowana stresem, zmianą wody, czy może brudnymi rękami, które i tak staramy się myć często... Ostatnio gdzieś w sieci zobaczyłam hasło: wróć z wakacji bez jelitowych sensacji. Myślę sobie... no... byłoby fajnie. Hasło związane było z preparatem Multilac® i Multilac®Baby - o ile Multilac®   stosuje się głównie wspomagająco w trakcie i po antybiotykoterapii tak Multilac® Baby możemy już podawać dzieciom w zaburzeniach czynnościowych jelit. Możemy bez obaw podawać go naszym pociechom już od 4 miesiąca ich życia. Dla mnie to mega sprawa, zwłaszcza, że jelitowe sensacje, potrafią zepsuć nawet najlepiej zaplanowany wyjazd. Kto przeżył problemy tego typu ten wie. A jak się okazuje w takich problemach nie jesteśmy osamotnione. Jest nas naprawdę dużo! Tzw. biegunka podróżnych dotyka wielu osób, a czynnik bakteryjny też ma nie lada znaczenie przy pojawianiu się biegunek podróżnych. Reszta to już wiecie... stres, zmiana otoczenia... Multilac® przywraca działanie flory bakteryjnej, a nasz układ trawienny może wtedy znacznie lepiej funkcjonować.  Noo i chyba w gronie matul, taki temat to nie żadne tabu, prawda? ;) Obecnie trwa fajna akcja, w której, w której kupując dwa dowolne produkty odbierasz prezent: piłkę plażową lub zasłonkę do samochodu. Polecam z ręką na sercu!

No ... to jak? Pojedziecie ze mną na wycieczkę? Czy może lepiej nie? Jelitowe sensacje, porozlewane soki, wtarte chrupki - podróż z rodziną to zdecydowanie przygoda pełna wrażeń. Oszczędźmy sobie chociaż tego na co mamy wpływ, bo w przeciwnym razie... wrócimy do domu szybciej niż z niego wyjedziemy ! ;)